Laskowski Kazimierz - Parcelacya

Parcelacya

On rachuje wszystko na sztuki! Tymczasem na szczęście tak nie jest!
Jemu się najrzetelniej na wadze stawia dziesięć funtów, a żeby je nawet sto razy ze swymi kumotrami oglądał, to będzie tylko dziesięć widział, a tam jest dwanaście, tylko w
dziesięciofuntowej sztuce, bo to są funty cłowe.
Taka bagatelna różnica daje już dwadzieścia funtów lekkiego zarobku dla kupca, a chłopu zadowolenie, że na "wagę" sprzedał i nie dał się oszachraić... I wilk syty, i koza cała.
Ale to jest dopiero mały kawałek jarmarczne go ruchu, preludyum handlowej symfonii.
Brzmi ona po sklepach z łokciowym towarem, po straganach z gotową odzieżą i butami, rozlega się w szynkowniach i bawaryach

Tu chłopek nabytą świeżo kosę próbuje, uderzając
nią o kamień i przykładając do ucha, dla wymiarkowania po dźwięku, czy stal hartowna; opodal żydówka ciągnie rumianą włościankę do sklepu, zapraszając: "Pani gospodyni!
pani gospodyni! pozwólcie, ja już wiem, czego pani potrzeba..
" Tam znowu Żyd czapnik z całej siły wpycha na głowę młodego paropczaka kaszkiet, a podsuwając mu pod oczy lusterko, pyta:., Skąd to pan dobrodziej?..
A to wy, Wojciechu, nie mogłem was, na sumienie, poznać, takeście wyładnieli... Ajej! sam pisarz gminny w lepszej czapce nie chodzi...
" Obok krawiec, wtłoczywszy na otyłego chłopa obcisły Spencer, poklepując go po plecach, zachwala, poprawia, krzyczy: "Jak ulał! jak raz dla was!
ażebyście wy z tyłu mogli zobaczyć co za krój! prawda, że i wy macie rarytną figurę, aż miło popatrzeć na takie eleganckie plecy!..
"

Ruch, gwar, chaos, unosi się nad całym rynkiem i płynie hen!
w dali, nad miasteczkiem - możnaby powiedzieć: jak echo koszernych dźwięków gdyby nie to, że kiedy niekiedy strefnią tę harmonię zbyt dosadne i grubijańskie wykrzykniki chłopa:
"A bodajeś zdech, parchu!" lub kwik wydobywanego z wozu prosięcia.