Laskowski Kazimierz - Parcelacya

Parcelacya

Złote pasemka, przewleczone przez zieleń drzew cmentarnych, padły i na żółte piaski Jagusinej mogiłki i na zastygłą, z rozpostartemi rękoma, jak krzyż przydrożny, stojącą u
mogiły... postać Jamnika.
Poranny wietrzyk poruszył gałązkami brzeziny, szeleszczące liście uroniły kilka zaróżowionych w słonecznym brzasku kropelek rosy, trysnęły one niby łzy krwawe na zsiniałe
oblicze starca, z którego jakieś dziwne odblaski płynęły tam... ku górze.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
I dziwowali się ludzie, chowając po za murem cmentarnym Matusa Jamnika, skąd się w tym chłopie takie miękkie serce wzięło?...

* * *

RUCHLA TIULIK.
Koszerów był bardzo ładnem miastem, sławnem miastem.
Prosty rachunek, który i na palcach zrobić można, pokazuje, że tam, gdzie mieszka trzy tysiące pięćset ludzi, a z tych trzy tysiące trzysta jest prawdziwych żydków, to takie
miejsce musi być koniecznie miasto, śliczności, miasto!

To też i Koszerów nie był żadną osadą, gdzie byle cham, byle grubijan, może być zaraz urzędnik, zaraz wójt...
ale prawdziwem miastem z magistratem, kanałem, bóżnicą, mykwą i innemi sanitarnemi ulepszeniami, ku wygodzie trzech tysięcy trzystu wyznawców Jehowy.
Gdyby nie te dwieście gojów, prostych łyków do cep i motyki, to Koszerów byłby z pewnością jeszcze sławniejszy. Byłby bez mała tak sławnym, jak Pacanów.
Osiek, Kozienice, byłaby to sławność pierwszej gildyi! Ale jak w stadzie cienko wełnistych owiec kilka.
parę sztuk włochatych świniarek, kilka braków robi gruby feler, tak te dwieście ordynaryjnych łyków, zwyczajnych grundali psuło cały porządek, cały gust!
Stąd między sławnością Osieka a Koszerowa, byt taki kawałek różnicy, jak między kupcem pierwszej a drugiej gildyi.
Zawsze to było bardzo rarytne miasto, poszukać daleko takiego miasta!

Miało nawet trzy murowane kamienice w rynku. A jaki to był rynek!
Na wszystkie strony świata można było z niego wyjechać i na wywrót każdej strony w rynek się dostać.