Laskowski Kazimierz - Parcelacya

Parcelacya

Tak się przedstawiało dziedzictwo pana Jana, gdy przed trzydziestu laty, po skończeniu Marymontu, majątek po ojcu obejmował.
Była to chwila dla rolnictwa przejściowa; gospodarstwa większej własności stanęły na przełomie, zaskoczone szybko wprowadzoną reorganizacyą agrarną.
Dawny system gospodarski runął bezpowrotnie, nie przygotowawszy koniecznych czynników do nowego zwrotu. Zachwiana razie równowaga, tylko wielkiem wytężeniem przywrócona być mogła.
Młody, dwudziestosześcioletni Saliński z całym zapałem i energią młodości, popieranemi zdobytą teoretyczną i praktyczną wiedzą, ożywianemi we krwi krążącem zamiłowaniem
zawodu, jął się gospodarki.
Niezrażony nagromadzonemi przeciwnościami, rozpatrzywszy się w sytuacyi, zmienił dość pierwotny rodzaj uprawy, w miejsce powszechnej w te czasy trzechpolówki zamierzając
przeprowadzić racyonalny płodozmian, widział bowiem jasno, że tylko spotęgowana wytwórczość, zwiększenie plonów, zużytkowanie każdego kawałka posiadanej ziemi, może go na
zajętem stanowisku utrzymać.

Niestety! nie wszystkie usiłowania zdołał doprowadzić do skutku.
Z wyjątkiem pól, przyległych folwarkowi, a będących zaledwie połową obszaru Strzępina, dalsze pola, rozczłonkowane na drobne różnych wymiarów działy, uniemożliwiały
przeprowadzenie płodozmianu. O kommasacyi mowy być nie mogło.
Włościanie wszelkie propozycye, robione im w tym kierunku, przyjmowali z niedowierzaniem na żadną zamianę nie zgadzając się.
Napotkawszy nieprzeparte pod tym względem trudności po licznych nieuwieńczonych pomyślnym skótkiem próbach, młody Saliński, urządziwszy rotacyę tam, gdzie się dało, na
pozostałych polach gospodarował dowolnie, najdalsze działy obsiewając trawami na pastwisko dla owiec.
Jednak pomimo wysiłków w przeprowadzeniu nawet tego obmyślanego z rozwagą planu, natrafiał na przeszkody, które rezultat jego pracy niepomiernie zmniejszały.