Laskowski Kazimierz - Parcelacya

Parcelacya

Nie było z nim żadnej subjekcyi, z każdym się zgodził i mieli prości ludzie swoją wygodę.
Nagle zjawił się w Koszerowie drugi felczer z gojów i zaczął robić Naftuli konkurencyę Ale Naftula był majster do wszystkiego! On zaraz zwąchał pisanie nosem i spuścił z ceny.
Wywiesił całe sześć blaszanych talerzy, a zaczął puszczać krew po 20 groszy za kwaterkę, choć przedtem brał cały złoty.
Czasem nawet, jak który chłop narzekał, że drogo, to ne przykładek puścił mu jeszcze z półkwaterek za darmo, i dopiero chamską żyłę palcem przytykał.
To samo było z bańkami: taniej brał, ale za to stawiał na kanfinie, nie na spirytusie i robił na tem małą oszczędność.
Ale choć sobie radził, jak mógł, zawsze drugi felczer robił mu kawałek dyferencyi i psuł cały porządek z receptami a i swoich lekarstw bał się już dawać, bo jakby kto
przypadkiem zmarł, toby zaraz drugi felczer na niego winę cisnął i zrobił denuncyjacyję.
To był pierwszy brzydki traf w Koszerowie a niedługo czekać trzeba było na drugie nieszczęście.
Obok sklepu delikatesowego Ruchli Tiulik była izba, duża stancyja, która prawie stała luzem.
Raz przyszedł do Ruchli jeden z żydków, co przedtem trzymał propinacyę na wsi, wynajął izbę i zrobił z nią spółkę na wyszynk wódek, a że Ruchla targowała ze szlachtą i
okowitą, był to dla niej całkiem dobry interes.
Sama ona miała bardzo mało czasu, ale że dzieci w sklepie dawały sobie już radę, to Ruchla kazała Majorkowi siedzieć w szynku i pilnować spółki.
Co prawda, to on na to łatwo się zgodził, bo na okowitny interes, na piwne szynkowanie miał najlepszy gust i niemałą ochotę.
Bywało cały tydzień siedzi za szynkwasem, w nabożnych książkach czyta i kredką znaczy, ile spólnik półkwaterków namierzy, czasem i sam z ochoty wypije.
W jarmarczny dzień, albo w jakie katolickie święto jak się chłopy do szynku naschodzą, bywało i wszystką kredę wypisze.