Laskowski Kazimierz - Parcelacya

Parcelacya

Mało to jest majątków wystawionych na licytacyę, a kto je kupuje? pytam. Żydzi albo spekulanci za psie pieniądze...
Nie głupim dla jakiegoś przesądu narażać przyszłość własnych dzieci!...
To się wie — dodał po chwili nieco spokojniej — że wolałbym może ostatecznie Strzępin takiemu jak ty naprzykład, Franiu, sąsiadowi sprzedać, ale szukajże wiatru w polu!
Chłopi... chłopi... Jeżeli mam ci prawdę powiedzieć, to jak dzieci kocham wolę chłopa, niż takich Arnickich... ni pies. ni wydra. Tu przynajmniej wiem, komu zagon oddaję...
— Wszystko to prawda, mój drogi, ale bądź co bądź taka sprzedaż popularna nie jest bronił swego zdania Franciszek.

— Ale za to popularnie jest wyjść z torbami..
Śliczna popularność! niema co mówić. Wiesz; co ci powiem? u nas zawsze tak było Dla głupiego "nie wypada" popełnialiśmy największe niedorzeczności i dopiero...
mądry Polak po szkodzie.
" Gdybym ja to chciał Strzępin rozparcelować, pracę ojców zniszczyć, budynki rozebrać, grunt wyjałowić jednem słowem, ten kawał ziemi pociąć na szmaty dla tego tylko, że mi
tak wygodniej, te w ten sposób więcej grosza osiągnę i będę mógł z założonemi rękoma osiąść na bruku... ha! to, przyznaję, na to trzeba być wyzutym z uczuć...
ale mnie tu pcha smutna konieczność widzę jak na dłoni, że inaczej być nie może... i śmiałby mi ktoś z tego powodu zarzut robić?
Toć i statek lepiejby było w całości do portu doprowadzić, a jak się burza zerwie, to załoga obcina maszty, wrzuca w morze ładunek, bo tego wymaga potrzeba.
Ciekawym, coby też powiedziano o żeglarzu, któryby tego zaniechał? Jużci przykro jest bo jest...
Zresztą będą gadali, to niech gadają, a ja tak postąpię jak mi sumienie i obowiązek nakazuje.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Świtało już, gdy Karyński, odprowadzony do bryczki przez Jana, odjeżdżał do domu.

— A pamiętaj-że przyjechać pojutrze.