Laskowski Kazimierz - Parcelacya

Parcelacya

To była druga trefna okoliczność w Koszerowie, a za nią już co tydzień spadało jakieś nieszczęście, jakiś smutek, albo żałoba na biedne żydki. Taki już czas nastał.
I z handlem i ze wszystkiem coraz było gorzej. Szlachta nauczyła się od żydków robić bankrut symulacyjną sprzedaż, żydki zaczęli spadać z hypoteki i zrobił się gwałt!
— Jak który szlachcic nie chciał płacić, procent, to on zaraz sprzedał majątek, swoją wieś przez Towarzystwo swojej mamie, swojej żonie albo krewniakom i zaraz robił z
żydkiem układ. On przyrzekł płacić trzydzieści procent z góry, to teraz dawał tylko osiem z dołu... Czy kto słyszał taki interes?
Brać osiem procent, jak kto chciał brać trzydzieści to bardzo przykro jest.
Więc i żydkom było bardzo smutno na sercu, że szlachta wpadła na taki sposób i zrobiła się taka skąpa.
A i ze zbożem nastała wielka stagnacyja, a Bismark z cłem zepsuł cały zielony handel.
Zboże całkiem nie odchodziło i coraz gęstszy był trafunek co obywatel kontrak złamał, termin wypóźnił.
Trzeba było kontrakta robić na stempel bo jak sprawa poszła przez sąd, to i ten co zboże niedał i kupiec, co dał pieniądze, zarówno karę płacili. Gdzie sprawiedliwość?!

. . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . .
Ruchla Tiulik, choć rabińska wnuczka i to się nie mogła ustrzedz i kilka razy miała niedelikatny upadek z hypoteki, nieprzyjemny układ z obywatel ziemski na osiem procent.
Na zbożu także dużo była stratna a i z wełną zrobiła kiepską spekulacyę.
Bywało, przyjechała Ruchla za kupnem wełny między szlachtę, to każden przysięgał, co ma takie miaronosy, takie elektryczne skopy, co jeden kamień wełny da, a jak przyszło
oddać... to jednemu owce wyzdychały, drugiemu pan komornik za podatki sprzedał, a jeszcze inny, co miał mieć najwięcej wełny, to się całkiem nie ożenił!...
Naprzykrzył się już Ruchli taki harmider, taki kłam, chciała odpocząć.