Laskowski Kazimierz - Parcelacya

Parcelacya

Gdy pierwotna apatya przeszła, a wrodzona energia zaczęła domagać się czynu, Felek, wybierając w pracy społecznej najwięcej omijaną przez ludzi jego stery, handel, — dla
przykładu i zachęty, bo wiele innych korzystniejszych otrzymał ofert, przyjął agenturę maszyn do szycia i zadowalając zarazem pożądany popęd do podróżnictwa, zaczął
mechaniczne szwaczki rozwozić po prowincyi.

Nieszczęście i tu jednak go prześladować nie przestało.
Natrafił na pryncypała, człowieka nieudolnego, a nadewszystko krótkiej pamięci, który, zapomniawszy, że mu już Felek pewną kwotę bez wzięcia pokwitowania doręczył, domagał
się jej powtórnie. Oburzenie Żajerskiego nie miało granic.
Zamierzał nawet początkowo wytoczyć akcyę sądową, lecz po namyśle zrzekł się tej myśli i wychodząc z zasady, że kto nie dołoży okiem, to dołoży workiem, po dość
burzliwych układach obiecał nierachunkowemu składnikowi zakwestyonowaną kwotę w miarę możności spłacić.
Wprawdzie ta możność z winy przeciwności losowych do tej pory nie nastąpiła, jednakże nie przynosi ujmy dobremu sercu Felka, owszem, potęguje jeszcze wartość ofiary, jaką w tak
twardych warunkach dla miłego spokoju uczynił.

Zdarzenie to wywarło stanowczy wpływ na życie Żajerskiego.
Było ono poniekąd zwrotnicą, która ten bogato uposażony indywidualizm na odpowiedniejsze pole działania skierowała.
Zachwiana postępowaniem składnika wiara w przekonanie, że w naszych stosunkach handel w "ręku swoich" rozwijać się może, nie powróciła już więcej, lecz dłuższe obcowanie
(podczas wycieczek z maszynami) z ludem, zrodziło nową ideę, której się ze zwykłym sobie zapałem chwycił.
Nadewszystko uderzyła ten wrażliwy i spostrzegawczy umysł nieznajomość hygieny i brak sanitarnej pomocy na wsiach.