Laskowski Kazimierz - Parcelacya

Parcelacya

" Zrazu starzec, jak obecni, nie wiedząc co to ma znaczyć, słuchali zdumieni; na twarzy jednak dziadka malowało się jakieś dziwnie rozkoszne wzruszenie, łykał łzy, poruszał
wąsami, obracał machinalnie trzymanem cygarem w palcach, a gdy wreszcie zakończyłem okrzykiem: "Cesarza bronić, cesarza!
" — porwał mię w objęcia, silnie przycisnął do piersi i nie krępując się już obecnymi, zaszlochał jak dziecko.
Tego dnia dostałem na pamiątkę najdroższą relikwię starca, krzyż Legii Honorowej.

I znowu upłynęło lat kilka.
Staruszek pochylił się, włos zbielał mu zupełnie, a i mnie zaczął się wąs wysypywać.
Przyjechawszy na wakacye, po zdaniu egzaminu maturi-tatis, przywiozłem w prezencie dla dziadka "Historyę konsulatu i cesarstwa" Thiersa.
Staruszek, choć oczy mu niezupełnie dopisywały, zatapiał się całemi godzinami w historyi swego bohatera.
Najczęściej w porze poobiedniej, zasiadłszy w ogródku za domem, pod rozłożystym kasztanem, popijał czarną kawę, a paląc ulubioną "lulkę," wertował kartkę za kartką
ofiarowanej przeze mnie książki.
Jednego dnia siedziałem z rodzicami na ganku, gdy lokaj, obsługujący dziadka, przybiegł przerażony z ogrodu z okrzykiem, że: "starszemu panu coś się stało!
"

Pobiegliśmy pędem do ogrodu. Staruszek leżał z obwisłą bezwładnie głową na darniowej ławce. Na stole leżała otwarta "Historya" Thiersa.
Przenieśliśmy sztywniejące ciało do pokoju, posłano w skok po lekarza, a tymczasem staraliśmy się domowymi środkami utrzymać ulatującą iskrę życia.
Nim lekarz przybył, stary wojak już nie żył.
Doktor stwierdził anewryzm serca, a za przyczynę podał przypuszczalne złe funkcyonowanie żołądka i nacisk na błonę sercową, tamujący regularny obieg krwi.
Inny jednakże był powód. Domyśliłem się go, podniósłszy porzuconą księgę, z zagiętą po raz ostatni palcami dziada kartą. Na karcie tej był opis bitwy pod Waterloo.
Starzec, nie mogąc pohamować ciekawości, a może przypadkowo tylko, rzucił okiem na smutny ten i straszny dzień Napoleońskiej epopei.